Podstawy o tańcu



Taniec 
Układ rytmicznych ruchów ciała, powstających spontanicznie pod wpływem bodźców emocjonalnych lub świadomie wyrażających pewne stany psychiczne, skoordynowanych zazwyczaj ze zrtymizowaną muzyką lub tylko elementem rytmicznym. Ruchy te mają wartość estetyczną i symboliczną, i są w danej kulturze uznawane za taniec przez wykonawców i odbiorców. Tańce mogą być podzielone i opisane ze względu na rodzaj choreografii, rodzaj ruchów lub historyczne pochodzenie.

Początki

Archeologiczne dowody na początki tańca pochodzą z 3300 r. p.n.e. i są to malowidła nagrobne przedstawiające figury taneczne. Przed wynalezieniem pisma, taniec był ważnym elementem przekazywania historii z pokolenia na pokolenie. Wykorzystanie tańca w ekstatycznych stanach transowych i uzdrawiających rytuałach (jak zauważono dziś w wielu współczesnych kulturach prymitywnych, w brazylijskim lesie deszczowym, na pustyni Kalahari) również były ważnym czynnikiem rozwoju tańca. Ludzie tańczyli po to, by sprowadzić deszcz w czasie suszy (tzw. taniec deszczu), czy też spowodować wzrost urodzaju i zapewnić pomyślność łowów. Wojownicy tańczyli, żeby wzbudzić w sobie odwagę przed walką.
Odniesienia do tańca można znaleźć w bardzo wcześnie spisanej historii; grecki taniec jest opisywany przez Platona, Arystotelesa, Plutarcha i Luciana. Do wielu wydarzeń związanych z tańcem odnosi się Biblia oraz Talmud. Z neolitu zachowały się naczynia z chińskiej ceramiki, na których są przedstawieni tancerze trzymający się za ręce. Taniec w starożytnych Chinach był związany z magią i rytuałami szamańskimi, i to właśnie w ich języku jako pierwszym zostało zapisane słowo taniec.
W ciągu pierwszego tysiąclecia p.n.e. w Indiach, powstało wiele tekstów, które były próbą skodyfikowania aspektów życia codziennego. Bharata Muniego Natyashastra (dosłownie tekst dramaturgii) jest jednym z wcześniejszych tekstów. Taniec odgrywał ważną rolę w kulturze indyjskiej, co można wyczytać z tego tekstu. Tekst omawia różne gesty (mudry) i klasyfikuje ruchy różnych kończyn. Tradycja tak silna do tej pory zachowała się w Indiach, gdzie w dalszym ciągu odgrywa ważną rolę w kulturze (rytuały) a w szczególności w rozrywce . Wiele innych form tańca współczesnego pochodzi od tańców etnicznych.  
W kulturze europejskiej najwcześniejsze wiadomości na ten temat pochodzą od Homera, który w Iliadzie opisuje grecką choreę. Inny opis tańca, jaki dotrwał do naszych czasów pochodzi ze Starego Testamentu i odnosi się on do króla Dawida tańczącego przed Arką Przymierza.

Taniec jako rozrywka


  • taniec dworski
  • taniec salonowy
  • taniec ludowy
  • taniec towarzyski
  • taniec nowoczesny
  • taniec współczesny
  • pogo

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Taniec dworski

Obraz
Taniec dworski   Forma  tańca , która ukształtowała się pod koniec   średniowiecza ,  i była popularna do XVIII w .  na najbogatszych dworach europejskich, wśród koronowanych głów, najwyższej arystokracji i dworzan. Największym powodzeniem cieszył się na dworach włoskich, francuskich i angielskich. Kiedy rozrywce tego typu zaczęto poświęcać coraz więcej czasu, powstał nowy zawód organizatora zabaw, prototyp chorografia Tańce dworskie są zaliczane do tańców historycznych. Niektóre z nich wywodzą się z tańców ludowych. Na temat ich rozwoju w nowożytnej Europie mówią artykuły: taniec w średniowieczu taniec w renesansie Pierwszym znanym z nazwiska twórcą tańców dworskich był Domenico da Piacenza. Z czasem taniec dworski przerodził się w taniec salonowy. Najbardziej znane rodzaje tańca dworskiego to: allemande basse danse - taniec niski branle chaconne courante (kurant) forlane galiarda –  gaillarde gawot –  gavotte gigue loure menuet musette nachtanz kontredans 
Czytaj więcej

Taniec uliczny

Obraz
Początek W życiu codziennym możemy się spotkać z ludźmi, którzy na ulicy prezentują swoje umiejętności sprawnościowe i taneczne. Zazwyczaj pokazują oni swój rodzaj tańca, który nazywamy tańcem ulicznym. Taniec uliczny można, także postrzegać jako różne rodzaje hip-hopu. Taniec uliczny (kultury hip-hop) Breakdance Oldschool Locking Popping Breakdance Rodzaj specyficznego i unikatowego  tańca  z dużą liczbą elementów siłowo-sprawnościowych, oraz kroków wykonywanych „w parterze”, czyli rękami i nogami (a często całym ciałem) na ziemi. Osoba tańcząca breakdance to  b-boy  (mężczyzna) lub  b-girl (kobieta). Jest to skrót od słowa break-boy/breakdance-boy. Po raz pierwszy słowa "b-boy" użył DJ  Kool Herc  na jednej z międzyblokowych imprez (block party/street jam). Taniec ten narodził się w latach 70. w  Bronksie , dzielnicy  Nowego Jorku  i jest on jednym z czterech podstawowych i nieodłącznych elementów kultury  hip-hop  obok  rapu ,  DJingu  (turntablismu) oraz 
Czytaj więcej

Taniec współczesny

Obraz
Taniec wspólczesny Ten rodzaj tańca lubi wiele osób. Każdy może się go nauczyć. Wystarczy odpowiednia chorografia do umiejętności. Bardzo duża liczba osób uczy się go amatorsko, jaki i zawodowo (sportowa). Spotkamy się z różnej skali konkursami. W tych turniejach zazwyczaj występują formacje, mini formacje, solówki, duety damskie, duety męskie oraz duety mieszane. O tańcu Taniec oparty na idei  baletu , pozbawiony jednak jego sztywnych zasad, w szczególności kładzie nacisk na pokazanie emocji tancerza, który tańcząc układ, stara się opowiedzieć odbiorcy pewną historię poprzez ruchy charakterystyczne dla rodzaju tej opowieści. Taniec współczesny jest bardzo luźną formą tańca, to znaczy, że nie ma ograniczeń tak, jak w balecie, co do ustawienia ciała – tutaj tancerz ma ogromną dowolność w kreowaniu ruchu, wykorzystywany jest tu ciężar ciała,  grawitacja , oddech,  swingi  itp. W latach 70. XX wieku za sprawą  Piny Bausch  powstał teatr tańca, opierający się o technikę tańca współcze
Czytaj więcej