Świat tańca

Taniec wspólczesny Ten rodzaj tańca lubi wiele osób. Każdy może się go nauczyć. Wystarczy odpowiednia chorografia do umiejętności. Bardzo duża liczba osób uczy się go amatorsko, jaki i zawodowo (sportowa). Spotkamy się z różnej skali konkursami. W tych turniejach zazwyczaj występują formacje, mini formacje, solówki, duety damskie, duety męskie oraz duety mieszane. O tańcu Taniec oparty na idei  baletu , pozbawiony jednak jego sztywnych zasad, w szczególności kładzie nacisk na pokazanie emocji tancerza, który tańcząc układ, stara się opowiedzieć odbiorcy pewną historię poprzez ruchy charakterystyczne dla rodzaju tej opowieści. Taniec współczesny jest bardzo luźną formą tańca, to znaczy, że nie ma ograniczeń tak, jak w balecie, co do ustawienia ciała – tutaj tancerz ma ogromną dowolność w kreowaniu ruchu, wykorzystywany jest tu ciężar ciała,  grawitacja , oddech,  swingi  itp. W latach 70. XX wieku za sprawą  Piny Bausch  powstał teatr tańca, opierający się o technikę tańca współcze

Początek W życiu codziennym możemy się spotkać z ludźmi, którzy na ulicy prezentują swoje umiejętności sprawnościowe i taneczne. Zazwyczaj pokazują oni swój rodzaj tańca, który nazywamy tańcem ulicznym. Taniec uliczny można, także postrzegać jako różne rodzaje hip-hopu. Taniec uliczny (kultury hip-hop) Breakdance Oldschool Locking Popping Breakdance Rodzaj specyficznego i unikatowego  tańca  z dużą liczbą elementów siłowo-sprawnościowych, oraz kroków wykonywanych „w parterze”, czyli rękami i nogami (a często całym ciałem) na ziemi. Osoba tańcząca breakdance to  b-boy  (mężczyzna) lub  b-girl (kobieta). Jest to skrót od słowa break-boy/breakdance-boy. Po raz pierwszy słowa "b-boy" użył DJ  Kool Herc  na jednej z międzyblokowych imprez (block party/street jam). Taniec ten narodził się w latach 70. w  Bronksie , dzielnicy  Nowego Jorku  i jest on jednym z czterech podstawowych i nieodłącznych elementów kultury  hip-hop  obok  rapu ,  DJingu  (turntablismu) oraz 

Taniec   Układ rytmicznych  ruchów ciała, powstających spontanicznie pod wpływem bodźców emocjonalnych  lub świadomie  wyrażających pewne stany psychiczne , skoordynowanych zazwyczaj ze zrtymizowaną muzyką  lub tylko elementem  rytmicznym . Ruchy te mają wartość estetyczną i symboliczną, i są w danej kulturze uznawane za taniec przez wykonawców i odbiorców. Tańce mogą być podzielone i opisane ze względu na rodzaj choreografii, rodzaj ruchów lub historyczne pochodzenie. Początki Archeologiczne dowody na początki tańca pochodzą z 3300 r. p.n.e. i są to malowidła nagrobne przedstawiające figury taneczne. Przed wynalezieniem pisma, taniec był ważnym elementem przekazywania historii z pokolenia na pokolenie. Wykorzystanie tańca w ekstatycznych stanach transowych i uzdrawiających rytuałach (jak zauważono dziś w wielu współczesnych kulturach  prymitywnych , w brazylijskim lesie deszczowym, na pustyni Kalahari) również były ważnym czynnikiem rozwoju tańca. Ludzie tańczyli po to, b

Taniec dworski   Forma  tańca , która ukształtowała się pod koniec   średniowiecza ,  i była popularna do XVIII w .  na najbogatszych dworach europejskich, wśród koronowanych głów, najwyższej arystokracji i dworzan. Największym powodzeniem cieszył się na dworach włoskich, francuskich i angielskich. Kiedy rozrywce tego typu zaczęto poświęcać coraz więcej czasu, powstał nowy zawód organizatora zabaw, prototyp chorografia Tańce dworskie są zaliczane do tańców historycznych. Niektóre z nich wywodzą się z tańców ludowych. Na temat ich rozwoju w nowożytnej Europie mówią artykuły: taniec w średniowieczu taniec w renesansie Pierwszym znanym z nazwiska twórcą tańców dworskich był Domenico da Piacenza. Z czasem taniec dworski przerodził się w taniec salonowy. Najbardziej znane rodzaje tańca dworskiego to: allemande basse danse - taniec niski branle chaconne courante (kurant) forlane galiarda –  gaillarde gawot –  gavotte gigue loure menuet musette nachtanz kontredans 

Taniec towarzyski   Forma rozrywki wywodząca się z tańców salonowych i zabaw ludowych, uprawiana od początku XX wieku, na początku był to taniec dla klas uprzywilejowanych, natomiast tańce ludowe pozostawiano klasom niższym. Dzięki muzyce jazz, która stała się bardzo popularna w latach 20., doszło do wybuchu nowo wynalezionych tańców. Poszczególne tańce różnią się pochodzeniem, charakterem, schematem ruchów, ubiorem i muzyką. Jest to zestaw tańców partnerskich, od kilkunastu lat cieszy się popularnością również w Polsce. Taniec towarzyski to także dyscyplina zajmująca się tańcami wykonywanymi kiedyś na salach balowych, a obecnie na zawodach organizowanych przez Międzynarodowe Związki Taneczne. W Polsce: Polskie Towarzystwo Taneczne, Federacja Tańca Sportowego, Polski Taniec S.A. Tańce standardowe             walc angielski tango  walc wiedeński foxtrot quickstep Tańce latynoamerykańskie samba cha-cha rumba pasodoble  jive